Dreamworlds of Neoliberalism

Het eerste underwater hotel, het hoogste gebouw ter wereld, de grootste internationale luchthaven, het meest uitgestrekte artificiële eiland, het grootste shoppingscenter, een indoor skiresort bij een buitentemperatuurvan 45°… vele superlatieven, allemaal gebouwd op de rug van slecht betaalde Aziatische migranten die 12 uur per dag, zes dagen en half per week de woestijnhitte trotseren. Welkom in Dubai, de natte droom van elke vrije ondernemer die geen inkomensbelastingen wil betalen of vakbonden wil dulden.

Dubai is een vaak geciteerd en exotisch voorbeeld van een neoliberal dreamworld, maar dit zijn niet altijd ver van ons bed-shows. Men denke maar aan Knokke, de proliferatie van gated communities, de privatisering van publieke ruimten en goederen. Een aantal van onze comments zullen dan ook dieper ingaan op de aard en hoedanigheid van zulke neoliberal dreamworlds. Andere comments zullen het ethische karakter van zulke dreamworlds evalueren. Maar wat ons vooral interesseert is hoe de neoliberalisering van ‘spaces’ geleidelijk aan ons democratisch systeem uitholt. Hoe wij deze twee tendenzen aan elkaar koppelen, kan je lezen op deze interessante blog die wij, 9 studenten Conflict and Developement, in het kader van onze opleiding hebben gelanceerd.

Veel plezier en feel free to comment!